De Veluwse wielervereniging uit Ermelo organiseert al jaren MTB tochten van 30, 45 en 60 km. Daarnaast verzorgen ze ook eenmaal  in de herfst een 100 km marathon tocht (Veluws Taaiste). Volgens de website van de vereniging zijn de Ermelose MTB-tochten  door de jaren heen inmiddels een begrip in Nederland en ze zijn trots op de beoordeling “extra goed verzorgd” die ze hebben ontvangen van de NTFU. Veluws Taaiste is ooit ontstaan als een extreem experiment en is inmiddels uitgegroeid tot een jaarlijks terugkerend fenomeen. Een unieke veelzijdige rit van 100 km over de Veluwe met uitdagende trails en prachtige vergezichten.

Dit sprak diverse TVZ-ers wel aan en een aantal hebben zich dus ingeschreven voor deze marathon.  Of de tocht de moeite waard zou zijn moest nog blijken, maar aan het weer heeft het niet gelegen. Aan de frisse kant, met een beetje miezerregen bij de aanvang (stelde niets voor), geen zonnetje, maar weinig wind gelukkig. Annemiek Veenkamp,  Hans den Hollander, Hein Smelt, Mark de Groot, Hans Oldehengel, Peter van Ravenswaaij, Erwin Keizer, Jan Douma, Jaap de Vries, Jeroen Liefhebber en ik zijn rond 8:15 uur vertrokken vanaf de Muzenhof. Vanaf het begin zat er een mooi tempo in dat iedereen goed kon volgen. De kortere routes zijn uitgepijld met de bekende gele bordjes, maar het tussenstuk van de 100 km moest op GPS gereden worden tot je weer op het parcours kwam van de kortere routes. De uitgepijlde routes waren tot in de puntjes verzorgd. Verkeerd rijden was dus niet mogelijk en verkeersregelaars zorgden ervoor dat je veilig een drukke weg kon oversteken.

De route lag er perfect bij wat meestal wel het geval is op de Veluwe, maar ook omdat het al een tijdje niet geregend had. Na ongeveer 25 km was de 1e verversingpost al bereikt. Broodjes worst, krentenbollen, bouillon en weet ik allemaal niet wat er beschikbaar was. Na deze post volgenden er nog 2 verversingposten en daar was ook alles ruim voorradig. Met andere woorden, fantastisch geregeld.  Dat dit uit kan voor het inschrijfgeld. Voor de zekerheid had ik wel wat eten meegenomen, maar dat is eigenlijk niet nodig. Hoeveel deelnemers aan de diverse afstanden mee hebben gedaan weet ik niet, maar het was nergens echt druk op het parcours. Hier en daar, op een singletrack, kon je niet inhalen of ingehaald worden, maar dat waren altijd maar korte stukjes.

Dan de route, die was echt geweldig: mooie bospaadjes, karresporen, smalle bospaadjes, stukken van de MTB route en singletracks. Weinig gravel en asfalt, dus een echte MTB tocht. Heidevelden met de typische smalle paadjes met hoog opstaande randjes, veel bos met veel wortels uiteraard, maar ook mooie doorkijkjes naar weilanden en heidevelden. Het was allemaal aanwezig en de tocht was meer dan de moeite waard. De conclusie is dan ook dat de tocht zeker een aanrader is, goed georganiseerd en dat iedereen moe maar voldaan naar huis ging. Ik kijk nu al uit naar volgend jaar.

Mocht iemand interesse hebben om de route een keer te fietsen, onderaan vindt je de GPX (*Fietssport):

 Louis Doorn

(*Fietssport): mag je de route ook na het evenement fietsen?: dat hangt ervan af. Organisatoren doen hun best een uitdagende en unieke route voor jou samen te stellen. Soms krijgen zij van terreinbeheerders toestemming om eenmalig over wegen of paden te fietsen die op andere dagen van het jaar verboden zijn. Wil je de route nafietsen? Controleer dan de geldende toegangsregels.