Vichy: eerste halve triathlon van Babette Fokkens-Ancery
Op 1 september heeft Babette deel genomen aan de Iron Man 70.3 in het Franse Vichy. Hieronder lees je het verslag van haar eerste halve triathlon.
Als je hoort ‘de race begint om 7.00 uur’, denk je waarschijnlijk aan een hele Ironman, toch? Think again, in Vichy krijg je de kans om met meer dan 2.000 atleten van de zonsopgang te genieten voordat er spectaculair vuurwerk wordt afgestoken en de race begint.
Het was een magisch begin van een triathlon en daarmee was de vroege start zeker de moeite waard. Bovendien is Vichy berucht om zijn hitte (temperaturen stijgen vaak ver boven de 30°C), zodat een vroege aftrap (en vroege finish) een welkome verkoeling is.
Zwemmen: non-wetsuit
Vichy heeft een rolling start, waarbij je in de rij gaat staan op basis van jouw verwachte eindtijd. In de praktijk leek het meer als een ‘wie het eerst komt, het eerst maalt’. Het gedeelte van een verwachte zwemtijd van onder 25 minuten was overvol, wat verrassend was voor een non-wetsuit swim. Ik koos voor het gedeelte van 30 minuten en wachtte op mijn beurt.
Eenmaal in het water werd duidelijk dat velen hun tempo verkeerd hadden ingeschat. Ik bracht het grootste deel van het zwemmen door met het inhalen van mensen en kon geen snelle voeten vinden om te volgen, waardoor ik alleen moest zwemmen.
Eerlijk gezegd vond ik het fijn dat het zwemmen zonder wetsuit was – minder gedoe bij de wissel. Het zwemparcours in Vichy is heel makkelijk te navigeren, vooral voor iemand zoals ik. Het kanaal waar je in zwemt is voorzien van veel hulpboeien, dus op koers blijven is vrij eenvoudig. Ik had achteraf gezien harder moeten zwemmen, maar gezien de non-wetsuit swim en met mijn eerste halve triathlon nog voor de boeg was ik best tevreden met het (conservatieve) begin.
Fiets: klimmen, klimmen en klimmen
Het fietsparcours van Vichy is ronduit fenomenaal. Het is een zwaar parcours, met meer dan 1.000 hoogtemeters, maar het landschap maakt het allemaal de moeite waard. De uitzichten vanaf de top van de beklimmingen zijn adembenemend, en een van de afdalingen voert je zelfs door een bos. Daarnaast staan er overal mensen langs het parcours je aan te moedigen, waardoor je je net een kampioen voelt. Het was zonder twijfel het leukste (en mooiste) fietsonderdeel van een triathlon tot nu toe.
Mijn laatste race was niet geheel volgens plan verlopen, dus ik was wat zenuwachtig voor het fietsen, maar ik voelde direct dat ik goede benen had en mijn gewenste wattages kon halen. De eerste pittige klim kwam al vrij snel en liep lang door, zo'n 6 kilometer. Ik haalde veel atleten in terwijl ik nog steeds energie overhield voor het hardlopen.
De afdalingen in Vichy zijn snel en technisch maar goed te doen zolang je gefocust en binnen je comfortzone blijft. Na de eerste klim volgen er nog een aantal, maar de laatste 10 km gaat grotendeels bergafwaarts, waardoor ik de kans had om wat te herstellen en me voor te bereiden op het hardlopen. Helaas begon het hard te regenen toen we Vichy naderden. De laatste paar kilometer waren behoorlijk uitdagend vanwege gladde wegen en scherpe bochten.
Met een gemiddelde van zo’n 32 km/u ben ik zeer tevreden met het fietsen op zo’n pittig parcours.
Hardlopen:
Het loopparcours bestaat uit twee rondes van iets meer dan 10 km langs het kanaal, waarbij een deel van het parcours over een hard zandpad gaat. Gelukkig was het nog niet heel warm toen ik begon met lopen.
Zoals altijd voelde de eerste kilometer zwaar aan, maar ik vond al snel een fijn ritme. Mijn tempo was sneller dan gepland (4.35 min/km), maar het voelde goed, dus ik besloot er maar voor te gaan. Gelukkig bleef de temperatuur – ondanks de weersvoorspelling- comfortabel rond de 25°C, waardoor ik mijn tempo kon vasthouden.
Het was mijn eerste halve triathlon – en pas 13 maanden na de geboorte van Kyrian - dus ik wist niet goed wat ik kon verwachten. Het lukte me echter om heel constant te blijven lopen, iets waar ik heel blij mee ben. Mijn splits weken nauwelijks af, afgezien van een lichte vertraging op de offroad-stukjes. Rond kilometer 17 werd het erg zwaar – mijn benen waren moe en pijnlijk – maar gelukkig was de finish al in zicht en wist ik dat Tom, Kyrian en Fen daar op mij stonden te wachten. Het halen van de finish was ook met al het publiek en gejuich onvergetelijke ervaring.
Ik vond het van tevoren ontzettend spannend, maar ik ben heel blij met hoe mijn eerste halve triathlon gelopen is. Met een eindtijd van 5.12 ben ik gezien het parcours ook erg tevreden. Had ik het beter kunnen doen? Zeker. Maar ik heb waardevolle lessen geleerd die ik kan meenemen naar volgend seizoen. En Vichy? Ik kan het van harte aanbevelen! Het is een pittig parcours, maar absoluut de moeite waard.
Babette Fokkens-Ancery