Uitlegartikel
“Voordat ik daar aan begin, is het misschien goed om even te verwijzen naar mijn eerder gepubliceerde artikel waarin de fitnessrace Hyrox wordt uitgelegd. Daarin staat ook dat wij ons bij de recreanten hebben gekwalificeerd voor het wereldkampioenschap. Hierbij hoorden ook de recreanten gewichten. Begin april tijdens een Hyrox wedstrijd in Rotterdam werd duidelijk dat de WC voor iedereen onder de 60 jaar met de Hyrox Pro gewichten moest worden volbracht. Vreemd, als je kijkt naar andere sporten; Femke Bol kwalificeert zich toch ook niet op de 400 meter horden tijdens een WK voor de Olympische spelen en daar moet ze dan de 1000 meter lopen. Dat zou toch ook heel vreemd zijn. Maar goed, een keuze was er voor ons niet.

Zwaarder
In maart ben ik begonnen met mijn 18 weken Hyrox programma dat ik vanaf april dus maar iets zwaarder heb uitgevoerd. Begin april nog als invaller meegedaan in Rotterdam met de Hyrox Pro Doubles wedstrijd waar ik samen met Marcel Noordegraaf (eigenaar CrossFit Zeewolde en een eerdere winnaar van een LOKO-loopje, red.) een mooie tijd van 1:06:13 heb neergezet wat goed was voor een 2e plaats in onze leeftijdscategorie 40-49. Eén ding wist ik hierna zeker: de variant met de zwaardere gewichten was dus prima haalbaar.

 De onderstaande stations wijken af qua gewicht:

2: 50m Sled push (152kg) à Pro 202kg
3: 50m Sled pull (103kg) à Pro 153kg
6: 200m Kettle Bell Farmer carry (2x24kg) à Pro 2x 32kg
7: 100m walking lunges (20kg) à Pro 30kg
8: 100 wallballs (6kg) à Pro 9kg

Inkt
Vrijdag 7 juni vlogen wij vanaf Schiphol. Het viel al snel op dat wij niet de enige Hyrox deelnemers waren. Een aantal Engelsen en flink veel landgenoten hadden dezelfde vlucht geboekt. Je zult je afvragen hoe je de gemiddelde Hyrox atleet herkent; rugtasje met van die klitteband logo’s van wedstrijden waar ze aan hebben deelgenomen, een stuk gespierder dan ik en over het algemeen flink veel inkt over het lichaam verspreid.

Eenmaal aangekomen in Nice met de tram naar het gehuurde AirBNB appartement dat op zo’n 500 meter vanaf de haven lag en ongeveer dezelfde afstand tot aan het Palais des expositions waar het evenement ging plaatsvinden. Eind van de middag was er een ceremonie waarbij alle sporters per land vergezeld van een landsvlag de “arena” inliepen. Helaas kwamen wij niet verder dan de ingang aangezien er nog geen tijd was geweest om  ons polsbandje op te halen en de security daarop controleerde. Hoe dan ook was dit al een hele leuke beleving. ’s Avonds streden de 15 beste Hyrox Elite mannen en vrouwen om de wereldtitel. Je kon je hiervoor kwalificeren door gedurende het seizoen ‘23-’24 individueel in de Pro categorie een top 15 tijd wereldwijd neer te zetten. Die wedstrijd was echt supervet om te zien. De dames lopen rond de 3:30 op de km en de heren doen daar nog een schepje bovenop. Om maar niet te spreken hoe snel zij die oefeningen uitvoeren. Helaas geen wereldrecords maar denk dat de temperatuur in de hal van boven de 30 graden en weinig luchtcirculatie daar wel een rol bij heeft gespeeld. Een mooie impressie van deze wedstrijd is te vinden op YouTube. 

Rustig WODje
Zaterdag hebben wij rustig aan gedaan en om 16:30 nog een WOD bij de lokale Crossfitbox Wolfpack. Een beetje lopen, air squats, wall walks en powercleans gedurende 30 minuten. Dan blijkt maar weer dat wij erg verwend zijn met een Crossfit Box vlak bij het strand. Daar loop je over de stoep in een drukke straat met ook nog eens verkeerlichten ☹

Matchday
Zondag was dan de dag van de waarheid, beter gezegd het uur van de waarheid. Om 14:20 starten wij als team 23 in de 2e heat. In totaal waren er 3 heats met 30 teams in onze leeftijdsklasse van 40-49 jaar. Dat wachten was niet mijn ding dus toen we eindelijk om 13:00 op pad gingen voelde dat wel goed. Toch wel een beetje spanning want zoals al gezegd waren wij niet de meest gevreesde mannen met onze 75kg vergeleken met al die kleerkasten aan de start.

In de warm-up zone een paar lichte oefeningen gedaan en dat voelde allemaal prima. Enige nadeel waar iedereen mee te kampen had was de warmte en weinig luchtstroom. Na een minuutje of 10 badend in het zweet was ik goed opgewarmd en liepen wij naar de startzone. De start is in een soort tunnel met opzwepende muziek, gekleurde verlichting en beeldschermen waarop filmpjes en natuurlijk de tijd tot de start wordt getoond. Dit grenst aan het loopparcours waar je als het ware via de “invoegstrook” op het loopparcours komt. Wij vielen lekker op want waren als één van de weinigen goed zichtbaar in onze neon gele t-shirts. Het merendeel liep daar al rond in hun blote bast. Voor onze 3 supporters die mee waren gereisd super handig en al zeg ik het zelf: ook op de video-opnamen uitstekend zichtbaar.

Druk, druk, druk
Direct na de start het juiste looptempo pakken al blijft dat lastig in zo’n drukke loopbaan met 60 atleten uit de startserie en nog eens tientallen die al op het parcours liepen. Zigzaggen is niet ideaal maar de snelle binnenbaan was ook vol met atleten die vinden dat ze hard gaan maar niet vergeleken met de “verse” lichting. De binnenbaan is namelijk de fast-lane zoals de organisatie dit beschrijft. Je kan je voorstellen dat atleten die daar hun laatste rondje lopen niet meer zo hard gaan en dat gold na 50 minuten ook voor mij.

Roy liep voorop en na 3 rondjes (van 1km) te hebben gelopen, startte hij ook als eerste met het skiën. Vooraf hadden wij afgesproken hoe alles te verdelen met de kanttekening dat als één van beiden stuk zat, de andere de oefening dan af ging maken. Je moet tenslotte weer samen tegelijk aan het rennen beginnen. Het skiën ging goed maar vergeleken met onze concurrenten mistten wij flink wat snelheid en kracht waardoor atleten die na ons begonnen met het skiën eerder weg waren voor hun 2e km lopen. Gelukkig lopen wij beiden vrij makkelijk en haalden wij ze wel weer in. Het duwen van de slee ging prima. Allebei steeds een halve baan en snel wisselen. Daarna kwamen de twee oefeningen waar ik het meest tegenop zag; slee trekken en de burpee broadjumps. Niet geheel onterecht. Het trekken van de slee was echt lastig en kost heel veel energie. Onvoorstelbaar dat je met alleen een touwtje naar achteren trekken, met daaraan een slee, zo’n hoge hartslag kan krijgen. Ik eindige iedere keer met de oefening en dan is het erg lastig om met vrijwel volledig verzuurde benen direct weer je looptempo op te pakken. Helemaal na de burpee broadjumps waar je hartslag gewoon niet meer naar beneden gaat. Die oefening ging echt slecht en als ik de video’s terugzie denk ik; hoe doe ik dit dan? Zo heb ik het echt niet getraind. Denk een kwestie van totale vermoeidheid en de coördinatie van mijn benen die niet meer deden wat ze moesten doen. Gelukkig daarna roeien, de farmer carry en lunges. Deze oefeningen gaan mij vrij makkelijk af en kon het tempo weer flink omhoog. Althans, zo voelde het. Na 7km te hebben gelopen gaat het niet meer zo makkelijk en was dit ook de slechtste rondetijd met 4:13 p/km. De laatste oefening is ook een hele pittige: 100 wall balls met 9kg. Da’s een squat, bal omhoog gooien naar een target, bal vangen, squat en weer de bal naar het target. Gelukkig wisselden wij om de 10 herhalingen dus ging redelijk. Een mazzeltje was dat wij een digitale teller hadden met wel een judge. In het begin zakte ik namelijk niet onder een hoek van 90 graden met mijn knieën en eigenlijk is dat een no-rep en telt die niet. De judge gaf aan dat ik dieper moest zakken maar het scoreboard telde gewoon verder. Als wij geen digitale teller hadden, dan had hij er zeker een aantal niet meegeteld maar dat was nu mijn geluk. Aan het einde maakte ik nog wel een telfoutje ten nadele van Roy. Bij 70 deed ik herhalingen tot aan 83 in de beleving dat Roy de laatste 15 dan kon doen. Dat waren er dus 17 en da’s niet makkelijk na zo’n inspanning. Gelukkig was dat de laatste oefening en was het nog maar 10 meter tot op het finishpodium.

Eindtijd van 1:04:23! Erg tevreden maar wij hebben nog wel een paar leerpunten opgedaan.

De volgende Hyrox wedstrijd in Nederland is op 12 oktober in Amsterdam waar ik solo bij de heren PRO 50-54 zal starten. Erg nieuwsgierig welke tijd ik in mijn ééntje neer kan zetten. Daarna heb ik alle soorten wedstrijden gedaan en besluit daarna of ik nog verder ga met de Hyrox. Het is tenslotte binnen en steeds hetzelfde. Al las ik van de week dat de Hyrox in Berlijn op het oude vliegveld wordt georganiseerd. In de buitenlucht…..dus je weet maar nooit.