Verslag zwemcursus

Wat is zwart met geel en is het liefst op het droge? Een TVZ-er met een lichte vorm van onderwatervrees. Wat is zwart met een rode badmuts op? Dezelfde TVZ-er die zich tóch heeft aangemeld voor de basiscursus borstcrawl. Een verslag over water pakken, insteken, lucht happen, kramp in de kuiten en stap voor stap de wondere waterwereld ontdekken.

Les 1: Met 16 man/vrouw zwemmen we eerst even in. Lekker de schoolslag doen en gezellig kletsen, dat voelt vertrouwd maar dat is niet waar we hiervoor zijn. Uiteindelijk zijn we hier om in 8 lessen de basistechnieken van de borstcrawl (beter) te leren. Ieder vanaf zijn eigen niveau en ieder met zijn eigen ontwikkelpunten.

Om te kijken wat voor ‘vlees ze in de badkuip’ hebben, vragen Eibert en Inge ons allemaal om een baantje borstcrawl te doen. Hoe doe je dat als je nog 0 ervaring hebt met de borstcrawl? Nou, gewoon de rest proberen na te doen. Ik ploeter en proest me door het water heen en ben onder de indruk van hoe goed en gemakkelijk anderen al zwemmen of is het hier schijn die bedriegt…?

Ik heb al snel door dat geen ervaring hebben, ook zo zijn voordelen heeft. Je hoeft niks ‘af te leren’, dat scheelt. Eerst maar eens beginnen met ontspannend drijven met de handen op een plankje (flashback van de zwemles vroeger) en het hoofd in het water. Wauw! Wat is dit zwembad heerlijk licht onder water! Ik ontspan me volledig en verbeeld ik me dat ik tussen de exotische vissen zwem, die gek veel op witte en harige mannenbenen lijken..

Stap voor stap laten Eibert en Inge ons in de lessen kennis maken met verschillende onderdelen van de borstcrawl. Ik maak kennis met een poolboy, klein en slank, die me bij het zwemmen helpt. Dat klinkt romantischer dan het is, want het is een ‘pullbuoy’ een piepschuim attribuut dat je benen laat drijven. De flippers zijn mijn favoriet, met superman power kun je dan het water door. Maar niet té fanatiek, want kramp in de kuiten ligt op de loer!

Het gaat ook niet om snelheid, maar om techniek en ontspanning. Die techniek is echt wel een dingetje. Zeker als er meerdere onderdelen van de techniek samen komen. Ik heb geluk met een goede ligging in het water en een sterke stuwing uit mijn benen (aldus de feedback van de trainers) maar … die armen: Wat moet ik toch met die slappe stokjes? Heel sierlijk (aldus de feedback van een paar medezwemmers) haal ik ze uit het water en leg ze daar weer op neer, maar echt effectief is het niet. Goed insteken en water pakken, dat is echt iets wat ik (nog) moet leren.

En dan, het ademhalen. Voor mij (en velen met mij) echt een lastig onderdeel. Het liefst ga ik in één ademteug naar de overkant maar dat wordt in les 1 al direct verboden. Lucht happen en onder water uitblazen zullen we. In het begin is het vooral veel water happen, heel veel water. Niet zo gek dat menigeen tijdens de training een toiletbezoek moet doen.

Tussen al die lastige momenten door, komen er steeds vaker momentjes dat ik denk ‘aha.. nu gaat het er geloof ik een beetje op lijken’. En dat is echt te danken aan Eibert en Inge die heel stapsgewijs de trainingen opbouwen, goede uitleg en aanwijzingen geven en vooral het plezier en vertrouwen uitstralen dat zwemmen écht leuk kan zijn. Ik ben in elk geval blij de (onder-)waterwereld te hebben ontdekt en zal er vast vaker te vinden zijn.

Nieuws Overzicht