Verslag van “De 200 van Drenthe”

Wat is de 200 van Drenthe… de website meldt het volgende: ......

De Drenthe 200 is een extreme marathon voor mountainbike, fatbike of cyclocrosser. En ja, je ziet 200 loodzware, maar mooie kilometers onder je wielen doorschieten. Deze extreme uitdaging wordt verreden op 28 december. Start en finish zijn in Roden. Deze marathon is niet voor iedereen weggelegd. Alleen als je fysiek en mentaal het uiterste van je lichaam en geest wilt vragen, is de Drenthe 200 wat voor jou. Houd er rekening mee dat je de zwaarste weertypes tegen kunt komen. Maar het is niet alleen lijden. Drenthe is mooi. Heel mooi. En wij laten dat zien. De start is om 06.00 uur in Roden en je doorkruist zes Drentse gemeenten. Je ziet de mooiste bossen, heidevelden, beekdalen en natuurgebieden. En je beklimt de flanken van de Hondsrug. Voor de 200 kilometer heb je tot middernacht de tijd. Extreem dus. 

 

 

1 november zaten we met de Morzine groep ( Jan D., Jaap de V., Jelmer de J., Hein S. & Marije de J.) op een koude vrijdagavond onder de overkapping bij Jan aan een heerlijke BBQ, als reünie en tevens om een mogelijk nieuw fietsdoel voor 2020 af te spreken. BBQ was geweldig, sfeer ontspannen en gezellig. Bij het mogelijke fietsdoel voor 2020 opperde ik: “waarom wachten terwijl er ook nog een mooi doel in 2019 ligt?”. Ik had namelijk de week voorafgaand aan de BBQ een mail ontvangen over de 200 van Drenthe, welke op 28 december gehouden zou worden. De exacte reactie weet ik niet meer, maar laat ik het zo stellen… er was, overigens heel begrijpelijk, geen animo voor.

Vraag me niet waarom, maar de mail liet mij niet meer los en ergens rond 20 november heb ik mezelf ingeschreven. Vind MTB-en leuk, maar ben toch meer een wegfietser. Op de racefiets heb ik al wel een aantal langere tochten gemaakt en in augustus ook nog de tocht Diekirch - Valkenswaard, maar op de MTB was een tocht van 50 km voor mij best wel lang. Eenmaal ingeschreven is er geen weg meer terug.. toch? Nog een charmeoffensief ingezet tijdens gezamenlijke TVZ ritten, want hij was immers nog niet vol, maar dit echter zonder positief resultaat. 

Een dikke maand ter voorbereiding is niet heel erg veel, maar zoveel mogelijk gefietst op de MTB. Toertocht Ermelo gedaan en dan op de MTB heen en terug om wat te wennen aan de houding op de fiets. Ook geoefend in het donker, ook over de fietspaden in het bos van Zeewolde. Een schijnwerper voorop is niet voldoende, omdat die de in te sturen bochten niet verlicht, wat best wel naar is. Dus de tweede keer in het donker een hoofdlamp op de helm en dat ging een heel stuk beter. Maar heel veel tijd was er niet. Precies een week voor de tocht een mooie Veluwe route gedaan van 55 km. Op de maandag voor de kerstdagen dezelfde route nogmaals maar dan ook op de fiets over de weg heen en terug wat het totaal aantal km op 83 bracht. Dit was de langste afstand in de voorbereiding, maar ik had er wel alle vertrouwen in.

Vrijdag 27 december konden de startnummers opgehaald worden in Roden. De zaterdagochtend van de tocht kon dat ook, maar dat voelde niet goed. Wilde bij daglicht zien hoe het eruit zag. Het dorp was er al klaar voor en er waren al best wel wat fietsers in Roden. Samen met Monique de startspullen om 17.00 uur opgehaald en terug naar Zeewolde. Was toch wel 90 minuten rijden, maar dat kon zaterdagochtend in alle vroegte best een stuk sneller, was mijn inschatting. Thuisgekomen spullen klaargezet, tassen gepakt, verlichting opgeladen, Powerbanks ook en redelijk bijtijds naar bed gegaan. 

Dochter Esmee ging ‘s zaterdags met me mee, en nog even het strakke schema doorgenomen. Om 4.00 uur de wekker, en uiterlijk 4.20 uur in de auto. Koffie en broodjes mee en die tijdens de rit opeten. Heerlijk rustig op de weg en we stonden 5.35 uur in het centrum van Roden. Verder aankleden en spullen in rugtasje voor onderweg. Ook de extra tas met spullen, die voorzien van je startnummer halverwege wordt gebracht. Om precies 6.00 uur is de start van de eerste startgroep, ik sta in Wave 3 die om 6.20 uur zal vertrekken. Indrukwekkend gezicht al die fietsers met verlichting die de donkerte ingaan.

Het is koud, tellertje geeft -5 graden aan…. 6.15 uur sta ik in mijn startvak. Problemen met mijn achterlicht, maar kon het verhelpen. Warmte pads in mijn wanten gestopt en dat was heerlijk. Precies 6.20 uur het startschot.. eerste stuk door het dorp over klinkers en asfalt en tempo was lekker. Beetje aanklampen met fietsers die betere verlichting hadden en na ongeveer 5 km werden we het bos ingestuurd…. Spannend, de paden waren gelukkig breed maar wel onverhard. In een grote groep in het donker is een bijzondere ervaring… modderstukken zie je pas laat.. of helemaal niet. Ik had de tocht opgeknipt in hapklare brokken. Er waren 7 posten, en ik fiets gewoon van post naar post. De eerste 38 km naar Ballo gingen in een rap tempo, bijna geen singletracks, wel veel onverhard. Drinken in bidon was ijs geworden, dus bij de post wat bouillon en drinken genomen. Volgende stop was in Gieten en dat was maar 20 km. In dit stuk begon het ook langzaam licht te worden. Ook de singletracks namen toe. Het peloton was al flink uit elkaar gerekt en je reed in kleine groepjes of alleen. Gieten (het was gelukkig droog) gehaald zonder problemen. Verzorging weer perfect. Kort wat eten en drinken en weer door… op naar Schoonloo, 26 km over werkelijk prachtige MTB routes. Parcours In Gieten is een aanrader…. Ook deze 26 km zonder noemenswaardige problemen doorgekomen.

Kom nu wel in het grijze gebied, want heb nooit meer dan 84 km op de MTB gezeten.  Naar post 4 is het maar een kort stukje. Beilen is ongeveer halverwege en hoef dus maar 16 km. Wel veel singletracks maar prima te doen. Bij deze post is het druk.. veel publiek, en hier is ook de wisseling voor de estafetterijders (watjes!). We lopen tegen het einde van de ochtend, en lunchtijd. Hier hadden ze heerlijke tomatensoep en snert. Twee kommetjes tomatensoep en een krentenbol en ik kon weer door. Over de helft en dus ik kon nu echt gaan aftellen.

Het is 28 km tot aan Dwingeloo en het gaat nog steeds goed. Ook in deze 28 km kom ik de man met de hamer niet tegen. Fiets lekker, kan genieten van de omgeving. In het centrum van Dwingeloo een kraam met lekkernijen. Handje winegums in mijn frame tasje gestopt en weer door. Volgende stop is Appelscha en is een stukje van 33 km. Dit gaat voor een groot gedeelte over het MTB parcours… heel veel singletracks en nog veel meer opliggende boomwortels. Kom niet in mijn ritme en krijg het voor het eerst zwaar… met mij gelukkig een heleboel anderen.. Komt geen eind aan… coördinatie in de singletracks is ook minder… wat vermoeidheid met je doet… Krijg een hongerklop… tijdens het rijden en de singletracks is het niet mogelijk te eten tijdens het fietsen… stoppen? Op mijn teller nog 6 km naar de volgende post en besluit door te gaan. Eindelijk, Appelscha…. gezellige post, veel mensen, vuurkorven, muziek en…… vers gebakken pannenkoeken. Ik eet er 4, en elke spoel ik weg met een beker Cola. Hier even de tijd genomen. Nog maar 40 km. Inmiddels een app-je gestuurd naar Esmee dat ik verwacht  om 17.00 uur binnen te zijn. Tussen Appelscha en de finish zit nog 1 post in - wie kent het niet? -, het dorpje Een. Zesentwintig km over heel veel fiets-, schelpen- en goede zandpaden. Eten heeft me goed gedaan, maar toch is het beste er wel vanaf. Samen gefietst en gekletst met een boomlange man uit Friesland. Wat afleiding is wel lekker. Tegen 16.30 uur bij de laatste post in Een. Het wordt schemerig en de lampen moeten weer aan. 17.00 uur ga ik niet meer halen, maar als ik er maar kom. Nog een beker Cola en gaan voor het laatste stuk. Veel onverhard, singletrack en dat is in het steeds donkerder wordende Drenthe best uitdagend. Haal nog wat collega’s in en het er bijna zijn geeft moraal. Laatste km naar Roden is zo fijn… verhard, je ziet de lichten en je ruikt de finish. Na 11 uur 00 minuten en 10 seconden kom ik om 17.20 uur moe maar voldaan over de finish. 

Esmee en vriendin Jose staan bij de finish met bloemen en dat voelt goed. Behalve een echt verdiende medaille ook muntjes voor een maaltijd en een drankje in Zalen-centrum de Pompstee. Keuze uit pasta of boerenkool met een halve rookworst. Ik kies voor de pasta en een overheerlijk biertje, en daarna nog eentje… Terug naar de auto en op naar Zeewolde. Heerlijk achterin, want wat ik ben blij dat ik niet zelf hoef terug te rijden. Beetje wegdoezelen en heel blij dat ik het heb gehaald zonder pech of ongelukken. 

In 2020 weer? De dagen erna denk ik met grote zekerheid van nee…… Inmiddels de oudejaarstocht in Hattemerbroek gedaan, en lichaam voelt weer hersteld aan. Ach… wie weet…. eind december is ten slotte nog een eind weg……. 

Hans den Hollander

Nieuws Overzicht