Dinsdag 5 maart was het zover, in alle vroegte naar Schiphol om op reis te gaan. Vroeg dus, om 4 uur, maar dat is allemaal vergeten wanneer je later op de dag de voorjaars zon op Lanzarote voelt. Maar eerst de reis, backpack op en helm in de hand. Daarmee pasten al mijn benodigdheden in de handbagage, een fiets zou ik daar huren ;). 

Anders dan mijn vorige stedentripjes of backpackavonturen, die afmattend zijn en waarbij training lastig in te plannen is, had ik nu besloten om eens met een groepsreis mee te gaan. De reis stond te boek als trainingsweek, waar ik dan ook van verwachtte een week lekker met elkaar te sporten en waar mogelijk aanwijzingen te krijgen om te groeien. Alexander van Sport-Active NL had ik ontmoet bij de triathlon in Zwolle waar hij stond te flyeren, samen met Emily biedt hij de reis aan. Twee jonge mensen die na hun actieve zwemcarrières op een andere manier met sport bezig zijn. En op een  enthousiaste manier deze reis aanbieden en je binnen de mogelijkheden die zij hebben te helpen om zoveel mogelijk uit je trainingsweek te halen. 

Aangekomen op Lanzarote was het verschil met Nederland meteen merkbaar, een heerlijk klimaat om de trainingen in te gaan afwerken. Na ontvangst van de fietsen heb ik de tijd aangegrepen om eens even lekker te wennen aan dat klimaat, in plaats van meteen de heuvels op te stomen. Na het inchecken en bij het avondbuffet werd al snel duidelijk hoeveel sporters er op dit eiland en in dit hotel zijn. Het hotel speelt daar goed op in door toe te staan je fietsen op de kamer te stallen, je zou er zelfs mee in bed kunnen liggen, alles om je fiets te leren kennen.

Met zo’n twee a drie trainingen per dag kon je volop bezig zijn. De eerste dagen was fietsen vaak onderdeel van het programma, waarbij de groep werd verdeeld in drie subgroepjes om ieder zoveel mogelijk op niveau te laten fietsen. Want niveauverschil heb je wel als de groep bestaat uit beginnelingen in de triathlon en Ironman finishers, hoewel, grappig genoeg is er van iedereen wat te leren in zo’n week. Met het fietsen stond regelmatig de Tabayesco op het programma, die we van meerdere kanten beklommen en afgedaald hebben. Maar ook de ritten naar El Golfo en Famara waren prachtig,.. en soms ook wel pittig. Klimmen is al iets wat onwennig is, maar klimmen met wind vraagt nog meer. Gelukkig was het eind van de rit altijd weer de afdaling naar Costa Teguise. Na terugkomst bij het hotel kon er al dan niet op eigen gelegenheid een looptraining worden gedaan, de boulevard van Costa Teguise geeft je daarvoor een mooi podium, en voor extra motivatie: er is zelfs een hele lekkere ijssalon om een mooi uitlooprondje naartoe te maken! 

Zwemmen werd op allerlei manieren aangeboden, voor het ontbijt of daarna, in de zee of in het 50meter bad. Helaas was windkracht 6 een sta-in-de-weg voor de open water zwemclinic, dus dat is een zwembad sessie geworden. Tip; smeer je in als je in een zoutwater buiten zwembad zwemt :(. De zwaarste training van de dag was misschien wel de mentale training om niet alles wat los en vast zat op te eten tijdens het ontbijt- en het avondbuffet. Het is dus geen garantie dat je afgetrainder terug komt dan dat je op vakantie ging :P. Als die verleiding was weerstaan, sloten we de dag vaak af in het barretje op het plein voor het hotel, alwaar je natuurlijk ook geheel vrij bent in de keuze van je drankjes!

De laatste dag sloten we af met een trisuit dag, waar een soort sprint triathlon op het programma stond. Als wetsuit aan en uit trekken een vierde onderdeel van de triathlon was geweest, hadden velen het daarop verloren. Zelf heb ik die thuis gelaten, want “alleen handbagage” en 19°C leek me wel te doen. Een prima inschatting en volop de vrijheid om van de visjes te genieten tijdens zo’n 600 meter open water zwemmen. Daarna op de fiets naar de stadspoort van Costa Teguise, lekker vals omhoog. Maar dus op de terugweg ook weer naar beneden. En dat twee keer voor 25km. Mooie overzichtelijke wegen waar je de andere atleten als richtpunt kon pakken om er een competitie van te maken. In koppositie aan het lopen begonnen, over de boulevard, van pier naar pier. En dan als eerste finishen, blij met het blikje cola dat ik had gewonnen!

Dit verhaal speelde zich af in een week, een hele gezellige week waarin veel gelachen is en lekker gesport. Alexander, Emily en Mike, dank voor jullie enthousiasme en de organisatie door Sport Active NL. Ik kijk er geweldig op terug, een mooi begin van het seizoen! (En nu hopen dat het hier ook mooi weer wordt om de trainingen voort te zetten.)

Groetjes, Daan