Duin Duathlon

 

Afgelopen weekend vond in Almere de Duin NK duathlon en Duin Triathlon, voor oa 1e en 2e divisie teams, plaats. Aan de duathlon heeft Laurens Seinhorst meegedaan en hij heeft ons zijn verslag van dit evenement toegestuurd. 

We hebben ook weer een verslag van Annewil en Annemiek ontvangen over de 2e divisie triathlon wedstrijd, dit verslag zal later dit weekend te lezen zijn.

-----------

Run – Bike – Run Almere Duin, 27-5-2017

Het is ruim 30 graden Celsius, windkracht 4 en er is geen wolkje aan de lucht. Echt mooie omstandigheden om helemaal niks te doen anders dan de koelte op te zoeken. Zeker voor iemand als ik, die niet goed tegen warmte kan. Maar vandaag is dat er even niet bij, vandaag was het de vuurdoop voor deelname aan een duathlon. Om precies te zijn de sprintafstand van de Run – Bike – Run te Almere Duin.

Een paar jaar geleden serieus begonnen met fietsen en na een jaar er ook bij geprobeerd te leren lopen. Echter door blessureleed werd het lopen niks. Afgelopen najaar ben ik dan eindelijk begonnen aan de uitdaging om meer richting de triathlonsport te gaan. En gezien het zwemmen nou echt iets is wat ik liever niet doe maar begonnen om het lopen weer op te pakken.

Met de opstartcursus van de AVZ in het najaar van 2016 weer leren hardlopen. Dat ging al gepaard met vallen en opstaan, want helaas is dat niet geheel blessurevrij verlopen. Maar de doorzetter wint en met een kleine vertraging de eerste 5 km in ‘the pokket’ was het zaak om daarna leren te versnellen. Met als doel voor 2017 om duathlon’s (sprintafstanden) te gaan doen moest naast het leren hardlopen uiteraard ook het fietsen wel onderhouden blijven. Daarom even tussendoor ook diverse fietstochten gedaan zoals met team Nu-Swift Parijs – Roubaix (op de mountainbike, een echte aanrader voor de fervente fietsers!). Al met al een winter / voorjaar om 2017 goed te starten.

Zo goed als het jaar van start ging bleef het helaas niet gaan. Eind van de winter kon ik helaas door blessureleed niet finishen bij een cross Run – Bike – Run (ja, ik weet het, stiekem was dat dus eigenlijk de vuurdoop) en daarna ging het qua fitheid gewoon niet lekker. Veel oorontstekingen, telkens niet helemaal fit, vermoeid en telkens slechtere uitslagen bij trainingen en tijdritjes. Niet de ideale voorbereiding voor de duathlon. En als klapper op de vuurpijl bedacht het voorjaar ook nog eens om vast een voorproefje te geven op de zomer. Warmte en Laurens, een hele slechte combinatie. Ik raak namelijk moeilijk mijn warmte kwijt en voel me al snel beroerd bij iets hogere temperaturen.

Met een matige (zeg maar gerust slechte) voorbereiding en de huidige weersomstandigheden was het wel even twijfelen of ik wel van start zou gaan. Ik stond al ingeschreven, en met de gedachte dat ik altijd uit kon stappen mocht het niet gaan, ben ik de warmte ingestapt en deel gaan nemen aan de duathlon sprintafstand. 5 km lopen, 20 km fietsen en nog eens 2,5 km lopen (ps, waarom noemt men dit een sprint afstand, want sprinten heb ik nog niemand zo lang zien doen ;) ).

Eenmaal in de race heb ik me niet gek laten maken en heb als enige doel gehouden finishen )of afhaken mocht het echt niet gaan). Na het startschot was ik dan ook al snel één van de laatsten. Niet te gek met lopen en elke waterpost flink wat water over me heen om koel te blijven. En dat is aardig gelukt. Geen kramp en met een lichte teruggang in snelheid nog best wel stabiel gelopen.
Dan de wissel. Ook hier niet gek laten maken en rustig wisselen. Voor mijn gevoel wel een paar minuten laten liggen, maar dat leer ik 8 juni wel bij de TVZ met de wisselclinic.

 

 

Op de fiets dan maar. Hier op automatisme rondjes draaien met de benen. Dit ging best lekker eigenlijk. Na even voorzichtig te zijn heb ik de smaak te pakken en kan nog best wel een lekker tempo hanteren en passer regelmatig de tegenstanders (en de profs op de lange afstand halen mij ook met regelmaat in). Ik wist een goede cadans te hanteren waarbij ik regelmatig een slokje sportdrank kon nemen en zo de nodige energie en vocht binnen kon krijgen. Laatste stukje fietsen viel de snelheid wel opeens erg terug, maar dat was puur door de wind tegen op de dijk.


Weer wisselen en starten aan de laatste 2,5 km lopen. De finish was in zicht en dit kon niet meer mis gaan. Al bleek dat toch wel iets te gemakkelijk gedacht. In de eerste kilometer wist bijna iedereen die ik op de fiets had ingehaald mij weer in te halen. Mijn looptempo was dramatisch slecht en ik moest af en toe echt even bijkomen. Blubber benen, stijve rug, lucht tekort en gewoon oververhit. Dat was nog even een hel om wel te finishen.

Eenmaal bij de finish aangekomen wist de omroeper me nog even te motiveren door aan te geven dat ik de brui er aan gaf (terwijl ik toch echt alles had volbracht L), maar dat gaf niet. Eenmaal over de streep en in de schaduw was het even goed bijkomen van dit avontuur. Het herstel ging goed en de ervaring was zeer positief. We gaan het maar niet hebben over wat voor tijd en welke plek, het belangrijkste is dat ik ben gefinisht. Met de vuurdoop er weer op nu maar eens even kijken wat ik aan mijn slechte conditie kan doen en hoe toch beter te trainen, want als het aan mij ligt volgen er meer duathlons (met wel streeftijden) en mogelijk op den duur zelfs triathlons!