Weerstandstraining voor ATB-kampioenschap Zeewolde

Voor het Open ATB-kampioenschap van Zeewolde moet je flink trainen. De laatste
zaterdagtraining o.l.v. Ed Beekman (groep 1) was dan ook een training waar de vonken
vanaf moesten vliegen. Rob van Zetten maakte van nabij mee hoe dat ging en dat
verliep niet voor iedereen van een leien dakje.

Voorafgaand aan de training werd overigens eerst de AVZ gefeliciteerd met het
definitief krijgen van de atletiekbaan. De foto die Lieke maakte, staat eveneens aan
de rechterzijde. Daar lachte nog iedereen....


Rob: "Deze zaterdag besluit ik toch weer eens met groep 1 mee te gaan. Geen
ambities om de mannen er af te rijden maar dan spreek je weer eens
anderen.
Tot mijn verbazing bestond de groep uit 3 youngsters en 5 ervaren (wijze)
mannen van 50+. Gek genoeg niemand uit de patatgeneratie (zeg maar de
jonge 40er).
Al snel was duidelijk dat de youngsters de oldies wel even pijn zouden
gaan doen. Blijkbaar moesten de youngsters eerst warm rijden voor de klok
van 10 uur en waren ze er nog maar net op tijd. Onder werkelijk heerlijke
omstandigheden (miezer en hagel) vertrokken we.

Uiteraard eerst gekeuvel en dan blijken de youngsters erg druk te zijn met
schema's van Margo, hartslagzones, wel of geen ovale tandwielen en dichte
wielen voor het tijdrijden.
Dat was in onze tijd wel anders......je was al heel stoer als je een
gladde koersbroek had, of een 6-speed cassette en trainen was gewoon hard
rijden totdat iemand anders moest lossen. Ja, zo ging dat.
Stoere mannen die zonder bidon in de winter hun dorst lesten door een
uitgezweten ijspegel uit hun baard af te breken en deze in hun mond deden,
aldus Marco (de man die ooit ook koersen reed met een leren helmpje). Ook
onderweg regelmatig over je pion heen pissen als die bevroor was geen
uitzondering. De wind (tegen) kon in die tijd niet hard genoeg staan om te
trainen en van regen, hagel en sneeuw werd je hard. Niks geen 11-speed,
ergozadels en carbon (al dan niet met illegale trapondersteuning). Nee,
stalen kaders van 3kg met buiscommandeurs als je geluk had en 36spaaks
wielen voorzien van cassette 13-14-15-16-17 en een 2-tal voorbladen 52-44.
Zelf moest ik fietsen leren op een doortrapper zonder remmen zoals ze
tegenwoordig op de baan rijden. Dan leer je pas sturen in een peloton,
zeiden de oudjes.

Daar moet je bij onze youngsters niet meer mee aan komen. We zullen zien
dit jaar of ze de 50+ ers kunnen verslaan. Ik zou in hun geval m´n bidon
opvreten als ik me door die mannen van de klaverjasleeftijd naar huis liet
rijden. Ik hoop wel dat ze meedoen en niet alleen bij pussyweer.

Tijdens de weerstand training van Ed (ook zo´n Zefal-4 bikkel, zonder
handschoenen) kwamen de beide generaties aan hun trekken en hadden de
youngsters nog wat praatjes. Langzaam maar zeker kropen de oldies dichter
bij en kwamen de eerste excuses, schema, last van de rug, koude
voeten/handen en ga zo maar door. Uiteindelijk werden de youngsters bijna
een blok aan het been en moesten de oldies van een 70% intensiteit naar
60% om de groep compleet te houden. Er werd nog net niet om hun moeder
geroepen, maar wat scheelde het? Uiteindelijk wilden ze niet geduwd worden
en zijn 2 van 3 via de kortste weg naar huis gereden. Uit schuldgevoel
hebben we daarna wat uitgereden om niet alleen met 50+ terug te komen bij
het Baken. Maar de laatste jonge man verkoos toch ook nog de kortste route
naar huis te nemen. Ja mannen, dat is weerstandstraining....De training
eindigde bij het Baken waar de mannen, die bij elkaar ruim 260 levensjaren
tellen, met een glimlach naar huis vertrokken.

.....morgen maar weer eens wat intensiever trainen.....