Feest op de Tureluurweg (2)

In het algemeen wordt gesteld dat winnaars geen pijn voelen. Hoe is het ons winnende Zeewolde 1 vergaan in de Ploegentijdrit. Een bericht vanuit het peloton bij monde van Thomas van den Hof. 

Thomas: "Zondagochtend warm fietsen vanuit Zeewolde gaf een kans om het gevoel van tegenwind te voelen, een beetje oefenen in het overnemen. Beentjes lekker warm, Krijn nerveus of we wel op tijd zouden zijn, rugnummers opspelden, nog 1 klein rondje infietsen en op naar de start.

Drie, twee, een: en weg zijn we. Guido trekt de boel op gang, ik neem over na een aantal seconden en zie de teller ruim boven de 50 staan. Dat belooft een lekker zondagmiddag ritje. De eerste bocht gaat goed, de tweede bocht iets te hard waardoor er te veel ruimte ontstaat tussen de teamleden. Een flinke schreeuw van achteren zegt voldoende, even bij laten komen en dan weer versnellen. Met 4 man en 53/54 op de teller maakt het fietspaadje op de Vogelweg een stuk spannender. Wéér geschreeuw van onze teamcaptain Krijn: harder, harder. Volgende bocht ging goed, voorzichtiger dan de vorige en iedereen bij elkaar. Gas erop, overnemen, achteraan uitpuffen, overnemen enzovoort tegen de wind in.

Langzaamaan zag ik twee teams voor ons dichterbij komen, een mooi richtpunt om de verzuring even niet te voelen. Zodra de teller iets inzakte was het over laten nemen. Tempo hoog. Met 42 tegen deze wind in gaf deze burger toch weer wat extra moed. In het laatste stuk stond de wind iets gunstiger. Mijn beurt om de snelheid hoog te houden met de wind inmiddels schuin achter. Nog één keer flink gas geven en versnellen om het af te laten maken door m'n ploeggenootjes. Eindconclusie: goed gedaan, iedereen tevreden en de snelste van de dag. Maar......  volgende keer harder :-)