Er werd wat afgefietst op deze qua weer afwisselende zondag. Met mooie prijzen en persoonlijke successen. De spits wordt afgebeten door degenen die de meeste tijd in de benen hadden: de ATB-ers. Zodra de officiele uitslag van de tijdrit on-line staat volgt daarvan ook nieuws, maar nu mag niet onthouden blijven dat team Zeewolde 1 (Pieter, Thomas, Krijn en Guido) de ploegentijdrit wist te winnen met zeer gering verschillen tussen nr 2 (3sec) en nr 3 (5sec) met een gemiddelde van 44 km/u.

Groesbeek - ATB marathon

35km
4 Gerard Jan Kramer 2:02:23 (overall-uitslag, 33 deelnemers)

105km
150 Gudo van Werkhoven 5:23:39 (223 deelnemers)
152 Jacco van Werkhoven 5:23:39

Verslag Gerard-Jan Kramer: "Hel van Groesbeek? Nee, deze atb tocht is geen hel. Het gebied waar je door heen fietst heet zo. Ik mocht meedoen met de toertocht en hoefde dus "maar'' een rondje van 35 km. Gudo van Werkhoven heeft de hele marathon gereden, dat is 3x het rondje. En dan nog veel sneller dan ik. Maar als de tocht uit alleen afdalen zou bestaan, dan zou ik van hem winnen. Ik had een maximum snelheid in de afdaling van 51.5, waar Gudo tot 51.1 kwam.
Was het leuk om te doen? Ja en nee. Uiteraard was ik bijna te laat, wat wel handig is bij het ophalen van je startnummer. Nadeel is dat je helemaal achteraan staat en dat er 300 man moet starten. Gevolg was dat je je best moest doen om niet om te vallen vanwege te lage snelheid. Rugzakjes, angsthazen, bierbuiken of totaal geen kracht of conditie. De zichzelf alom overschattende Nederlander was overduidelijk vertegenwoordigd. Jammer als je dit als wedstrijd zou willen rijden.

Maar goed, na meer dan een kwartier en pas 4 km dunde alles wat uit en kon je lekker fietsen. Want het is wel een hele mooie, uitdagende route. Bijna geen asfalt, lekkere klimmen en prachtige afdalingen, waar je je zonder te remmen naar beneden kan laten storten en alleen hoeft te sturen, gaten ontwijken, zelfs van de grond komen en bochten draaien. Om dan onderaan vol in de remmen te knijpen. Geweldig. 
Tussendoor zitten ook voldoende stukken om even bij te kunnen komen. Het glooit wel altijd, maar je kan (als je wil) je rust nemen. Niet nodig als je een rondje doet, maar wel handig als je er twee of drie doet.

Aan het eind een regenbuitje en toen werd het ineens glibberig op de hier en daar kleiachtige ondergrond. Voor de 70km en de 105km een ander verhaal, voor mij hield het al op. Ik had er nog wel een rondje achteraan willen plakken. Zeker om nog een keer het motorcross circuit te doen en de felle klimmen in het eerste stuk.
Volgende keer eerst Duitsland in en kijken of het hiermee te vergelijken is."