Inferno op de Veluwe?

‘Inferno’ op de Veluwe?

Door Frank Ellenbroek





"Foto: Kim AlebregtseNee, de Veluwe staat niet in brand en ook ‘de laatste van Dan Brown’ heeft hier weinig mee te maken. Het gaat hier over een geweldig loopevenement waarvan afgelopen zondag de 19e editie plaats vond: de “Posbankloop”. Twee weken geleden nog een uiterst vlak ‘polderparcours’ gelopen van Urk naar Emmeloord (Fish potato-run) ; nu was het tijd voor iets meer uitdaging in de vorm van de heuvels van de Posbank (een mens moet tenslotte zo af en toe een doel stellen, nietwaar?).

Voor veel fietsers onder de TVZ-ers is de Posbank vast een bekend gebied, waar je lekker pittig kan trainen of gewoon een toertocht maken in een schitterende omgeving. Want schitterend is het - en was het ook zondag beslist.



De start van deze 15 km-loop vond plaats in het centrum van Velp. Na een klein lusje door Velp ging het tegen de (oosten)wind in langs de provinciale weg naar het eerstvolgende dorp; Rheden. Tot zover een lekker vlak parcours om de (kuit)spieren goed op te warmen.

Dan, tussen km 4 en 5 verlieten we het vlakke parcours door linksaf te slaan richting de Posbank. Vanaf dat moment met wat kortere passen heuvelop en vooral genieten van het mooie bos- en heidelandschap.



Tot 10 km zwoegt elke loper in zijn eigen tempo over de slingerende asfaltweg naar het hoogste punt van de Posbank. En zoals elk ‘nadeel nog steeds z’n voordeel hep’ , mogen we na zo’n stuk stijgen gelukkig ook een paar kilometer dalen. Ik probeer m’n ademhaling weer onder contrôle te krijgen en doe het rustig aan om de knieën en kuiten ‘heel’ te houden.

Eenmaal weer op adem krijgen we op 13 km het laatste obstakel voorgeschoteld, die ‘de Muur van Aalbers’ genoemd wordt met de Emmapiramide als hoogste punt.

Bij deze beklimming beginnen de kuiten, toch wel behoorlijk te branden - is dit dan het ‘inferno-gevoel’ waarover Hans de Kam onlangs vertelde toen hij schreef over zijn echte Inferno-loop in Zwitserland?

Ik loop in een dribbel-tempo naar boven, waar veel publiek de lopers naar boven schreeuwt. Nog even een natte spons aanpakken bij de drankpost en dan beheerst de lange afdaling naar het dorp Rozendaal inzetten. Beneden aangekomen is de finish al bijna in zicht en eindig ik de wedstrijd in 1 uur 19 min.



Moe en voldaan wandel ik terug richting de sporthal. Daar aangekomen nog even buiten in het zonnetje zitten met een heerlijke cappuccino. Ik mijmer nog even na over deze mooie hardloopdag en het adembenemend mooie parcours van de Posbank."