Wedstrijdverslag ATB-Koppelcross (incl. crashfoto)

Gerard van der Horst is van jongs af aan geschapen voor het korte, heftige werk en liefst met zo hoog mogelijke snelheid. Werd daarmee zondagochtend in Hilversum op zijn wenken bediend in een koppelkoers op de ATB en had van voorpret glimmende oogjes toen hij zaterdag vertelde wat de wedstrijd ongeveer inhield. 

Gerard: "Afgelopen zondagmorgen heb ik meegedaan met een koppelkoers voor de atb of veldfiets bij fietsclub De Adelaar in Hilversum. Het koppel moest bestaan uit iemand van onder de 40 jaar en een 40 plusser. Mijn 40 - maat was mijn collega motorcourreur Arno Post.

Het parcours van de Adelaar is voor mij nieuw, Arno heeft er al wat trainingskilometers op zitten en kent het rondje al aardig en weet me te vertellen dat het een mooi parcours voor mij is.
Op het parcours aangekomen blijkt het er nog behoorlijk ijzig bij te liggen en het word nog snel aangepast om de meest gladde stukken er uit te halen, even snel inschrijven en dan een rondje maken om de boel te verkennen.
Tijdens het verkennen blijkt het rondje er erg glad bij te liggen, een deel door ijs en een ander deel door een modderige toplaag met diepe sporen erin, erg veel korte bochten en een paar leuke korte klimmetjes in het rondje.

Kort na de verkenning volgt de start, de hele groep 40 - moet starten, 29 ongeduldige jonge honden staan achter de startbalk. Het startschot valt en nu een uur lang rondje om rondje knallen.
Al snel blijkt dat van knallen geen sprake is. Her en der gaan bikers onderuit, glad, glad en nog eens glad. De organisatie begint  dit te verhelpen door op de slechtste stukken zand te strooien.
Hierdoor word het beter maar het is nog steeds op eieren rijden. Maar het parcours is inderdaad op mijn lijf geschreven, veel korte bochten, veel remmen, schakelen en korte klimmetjes. De formule van de estafettevorm is erg leuk: elke keer als je maatje de wisselzone in rijdt mag jij weg, De wisselzone wordt aangeven door twee balken waarin iedereen staat te wachten.

Onder normale omstandigheden rij je dit parcours in 2 min en nu rond de 3 minuten. Een voordeel van een glad parcours is dat het snelheidsverschil tussen de toppers en de tobbers niet zo heel erg groot was, de verschillen werden gemaakt door een behoorlijke dosis lef oftewel gebrek aan angst en daardoor wisten Arno en Ik in een veld wat hoofdzakelijk bestond uit doorgewinterde veldfietsers toch een mooie elfde plaats te behalen.

Al met al was het een keer heel wat anders maar erg leuk om te doen en ondanks de slechte weersomstandigheden voor herhaling vatbaar."

Foto's en films kunnen worden bekeken op de website van GWC De Adelaar.