Of het met de trainerswissel te maken heeft, met de lekkere buitentemperatuur, met de maatschappelijk verantwoorde kudde klokkers van de Levant, de niet-vermelding in de krant waardoor gedacht werd aan een gewone training (a la de Coopertest bij de hardlopers) of nog steeds een na-ijleffect van de geweldige zwemfinales bij de Olympische Spelen in Londen: het zal voorlopig onbekend blijven waardoor er bijna 4 volledige startseries vanaf de badrand van het Baken de 25m lange banen ingeschoten werden door starter Harrij Dobber. Het zal ook onbekend blijven of de voorgaande zin het Guinness Book of Records ingaat als langste zin.

Van dat soort records zal onze webredacteur het tegenwoordig wel moeten hebben, want met zwemrecords zal dat met een blik op de uitslag niet lukken. Maar ja, wat wil je als je de meest ongunstig denkbare loting treft met progressiekampioen Henk Veldhuis als directe tegenstander?

Toen onze webredacteur zat uit te hijgen van zijn inspanningen, zat hij ook zichtbaar te genieten van de strijd tussen Mitchell van Winsum en Erwin Alebregtse. Ja, die nieuwe kan er wat van en het was een lust voor het oog zo rustig (en vreemd genoeg toch heel snel) hij door het water gleed naar de snelste dagtijden. Erwin, amper 24 uur na zijn marathon in Amsterdam en ook de jongste deelnemer niet meer (dat was zijn zoon Mark, die overall derde werd), liet zien dat hij het zwemmen nog lang niet verleerd is en wist de (spier)schade behoorlijk te beperken. Op de 200m kwam hij in het tweede deel van de wedstrijd zelfs iets terug.

Ook genieten was de strijd tussen Jan Willem Tromp en Hans van Sloten. Of was het Harrij Dobber die de grootste inspanning leverde door beide het vuur aan de schenen te leggen (lees: vol vuur en duidelijk verstaanbaar de onderlinge, nagenoeg gelijke, strijd flink opstookte)?

Anders genieten was het tussen Roelof Dunnink en Herman Schlooz. Roelof had tijdens het warmzwaaien - een nieuwe fenomeen in het Baken, maar verklaarbaar met Prinsjesdag zo kort geleden - toch duidelijk twijfel gezaaid door luidkeels te verkondigen dat je deze eerste wedstrijd juist heel rustig moest zwemmen om de competitie te kunnen winnen. Aangezien hij bijna terloops ook nog even de nare mediaberichten omtrent het wielrennen aanhaalde en hij Herman onverwachts versloeg, is het duidelijk dat hij inderdaad geen zuivel tot zich nam voor de wedstrijd.....

Met gezellige druktemakers als Goof van den Brink om zich heen kon onze uithijgende webredacteur weinig van de damesstrijd waarnemen, maar een tweede blik op de uitslag toont dat ook daar een nieuwe (Carola Bonnema) ook aardig kan zwemmen, en dat voormalig clubkampioene Angelina Kooreman in een soort jeugdige sandwich klem zit. Iris Pieterse en Dunja Quene zitten dermate kort voor en achter haar dat de strijd zeker nog onbeslist is. En dat voormalig kampioene Lia Niewzwaag goed in de markt is voor het progressiekampioenschap. Maar met een nieuwe trainer is die kans voor praktisch iedereen aanwezig. Dertien (kanshebbers voor dze titel) is deze keer geen ongeluksgetal.

De totale uitslag kan hier worden bekeken. En hou de website goed in de gaten, Kim Alebregtse zat ook hier (op een startblok) foto's te schieten dus binnenkort weer een nieuw fotoalbum.