Pittig windje bij Monstertijdrit (aangevuld met reacties Hans en Thomas)

Wat schrijft de organisatie over de Monstertijdrit van vandaag? "Het was zonning weer, met een aangename temperatuur die opliep tot 16 graden. Het was verre van windstil, met vier Beafort, wat de omstandigheden zwaar maakte. Ondanks dat reden er 102 eenlingen en een tandem de wedstrijd uit en staakten er acht hun strijd vooreindig." Onze drie overgebleven TVZ-ers streden voor wat zij waard waren en Krijn Haak bleek vandaag ook maar een mens....

Krijn: 'Ik heb vandaag het monster ontmoet. Heb gevochten en verloren. Dood en begraven in de derde ronde. 
Voelde 't al vroeg, hartslag zakte al aan 't eind van de 2e ronde en wilde niet meer omhoog. Wat een martelgang die laatste kilometers. Lekker tegenwindje ook. Onvoldoende gebruik kunnen maken van het meewindstuk in ronde 3. Maar daarom heet het ook een Monstertijdrit. Eindtijd langzamer dan vorig jaar, toen ik ook al een slechte 3e ronde had. Weet tijd niet precies, dacht 3:08. Op zich niet heel slecht, maar wel een beetje zuur als je na 2 uur blank de laatste ronde in gaat.'

Hans: 'Op de foto (rechtsboven, red.) is te zien dat het beste bij me er echt af was.... ik vond het echt vreselijk zwaar....
Op het punt waar de fotograaf lag.. (heerlijk.. had ik een moord voor willen doen) had ik bijna linksaf naar het Trekkersveld willen fietsen... maar mijn spullen lagen nog bij de start.... Laatste stuk was een hel.......... ben denk ik wel de snelste tripple..:-)'

Thomas: 'Wat een ervaring! De eerste ronde met wind mee starten natuurlijk ging soepel maar de hartslag ietwat aan de hoge kant. Langzamere rijders 'opslokken' werkt motiverend maar de rekening wordt vanzelf gepresenteerd in de laatste ronde. De tweede ronde werd ik 3x op een vreselijke manier voorbij gefietst en de moed dreigt in je schoenen te zakken. Doordouwen, niet piepen! Afijn, het ritme weer hersteld en met een paar enthousiaste supporters aan de kant van de weg voel je je een stuk sterker.
De eerste helft van de laatste ronde ging nog erg goed. In de verte nog een richtpunt om naar toe te fietsen: ook zo'n mafkees. Iets gespaard voor de laatste 20 kilometer en de wind is inmiddels ietwat harder gaan tegenwerken. Het monster beet me een aantal keer flink in de kont en in de kuiten. "Zitten en douwen" was het advies van onze lokale snelheidsduivel. Nog maar een klein eindje, opschakelen en met een ietwat lager tempo en voorkomen om vierkant te gaan fietsen. Uiteindelijk moe, voldaan, trots en met veel pijn over de finish. De pijn is al vergeten: volgend jaar weer! 
Nu een weekje recupereren in de Zwitserse Alpen. Op de MTB dat wel. '


De eindtijden en klasseringen zijn:
- Hans den Hollander 3:41:21 (84e en 33,22 km/u)
- Thomas van den Hof 3:09:32 (26e en 38,80 km/u)
- Krijn Haak 3:07:40 (22e en 39,18 km/u)

Op de uitslagpagina staan naast de totaaluitslag ook de rondetijden te zien.

De start (en de parkeerplaatsen) zijn vlakbij de kruising van de Watersnipweg en de Kievitsweg, te Almere. Een ronde is 40,85km, deze wordt drie keer gereden. Voor de route, klik hier. Kijkerstip: het einde van het fietspad voorbij de Wok zal druk bevolkt zijn met Zeewoldenaren.