Zofingen, de tweede stap (R-B-R H'sum)

BACK TO THE FUTURE
Door Paul Lindeboom

Dit jaar staan bijna alle sportactiviteiten in het teken van zo optimaal mogelijk presteren in Zofingen (future, 04 september). De Powerman over 10L-150F-30L zal een heidense klus worden. Als voorbereiding werd de duathlon van Hilversum uitgekozen als een van de eerste serieuze testwedstrijden. Ik heb hier in het verleden al eens eerder meegedaan en kon mij nog herinneren dat het loopparcours bij Anna’s Hoeve verrassend zwaar was. Over Anna’s Hoeve kan ik mij nog meer herinneren.

Duik in het verleden
Aan het einde van mijn tienerjaren gingen mijn vrienden en ik elke vrijdagavond naar Hilversum. Niet gewoon stappen, daar was de zaterdag voor gereserveerd, wel genieten. Van puike muziek, maar ik geloof wel dat er ook de nodige biertjes aan te pas kwamen.
Anna’s Hoeve was begin jaren ’80 het domein van Annette van Trigt – in later jaren een van de gezichten van NOS Studio Sport -, als presentatrice van Countdown Radio. Veronica had kort daarvoor de A-status behaald en zond op TV slechts op woensdagavond uit. Starsky & Hutch werden voorafgegaan door Countdown, in de (beste) beginjaren gepresenteerd door Curry en Van Inkel. Een baanbrekend programma met louter live-muziek. Vanwege het succes werd dit ook naar de radio overgeheveld en live opgenomen in het café van Anna’s Hoeve. Onvergetelijk was de avond dat de Nederlandse band the Mo optrad. Leadzangeres Linda Bloemhard in strakke spijkerbroek stak Kim Wilde naar de kroon, met een groepje kwijlende pubers op de voorste rij. We kochten na afloop alle zes hun elpee louter vanwege de hoes. Van de muziek zelf komt mij geen herinnering naar boven…..

De voorbereiding
Geheel tegen mijn principes in heb ik in februari en maart al met enige regelmaat op de racefiets gezeten en zelfs op mijn vrije woensdagen al een paar koppeltrainingen uitgevoerd. Vanwege diverse klachten het lopen tot eind februari relatief rustig aan gedaan en dat is ook te zien aan mijn tijden op de LOKO, die zijn gedaald naar constante 45-ers. Een maandje ietsje steviger trainen met wat intervallen resulteerden slechts in klachten aan mijn tractus (strakke dijbeenspieren met pijn aan de aanhechtingen van de rechterknie), bijna de enige plek waar ik het laatste jaar geen last van heb gehad. Na de laatste LOKO-loop de hele week niet kunnen trainen op het looponderdeel en t/m vrijdagochtend moeite om de trappen op het werk te overleven. Enige positieve is mijn resultaat tijdens de AVZ-wintercross, onverhard lopen altijd al tig keer leuker gevonden dan dat klote-asfalt. Gelukkig is Zofingen ook op natuurlijke ondergrond.

Vanochtend (zaterdag 19 maart) een heerlijke ATB-zwerftocht in Apeldoorn gedaan met een lekkere lunch bij de Echoput. Fietsen is wel fun! Als hekkesluiter van groep 2 gefungeerd en de benen lekker los getrapt. (En onder Milaan-San Remo lekker gerekt.) Ondanks het matige lopen een bijzonder positief gevoel voor morgen en ik heb er onwijs veel zin in om weer eens te proberen lekker ouderwets te knallen. Dit wordt nl. mijn eerste officiële NTB-wedstrijd in de categorie H50 en ik heb voor mijzelf bepaald dat alle remmen morgen los mogen, hoef ik weer een week niet te lopen, yes. Hartslagmeter gaat alleen maar om voor de controle van het omslagpunt bij het eerste loopgedeelte van 5,6km. Voel na bijna 25 jaar triathlon vanavond zelfs een tikje spanning opkomen.

Run-Bike-Run Hilversum, 20 maart 2011
Het begon zo mooi. Het lopen ging verrassend goed. Een rondje van 1,35km waar vooraf Krijn wit van weg trok, want twee lekkere klimmetjes in de ronde, waarvan met name de tweede (bekleed met traptreden) lekker steil omhoog ging. In totaal 12 keer heuvelop, mag je rustig een vorm van kicken noemen.
Ron Gouw kon ik zelfs in zicht houden, Rien liep 12 sec voor mij en opa Léon en Krijn liepen achter mij. Wilde proberen het gat tijdens het lopen zo groot mogelijk te maken, als je niet weet wie precies je tegenstanders in H50+ zijn is het altijd prettig om je eigen clubgenoten tot meest directe tegenstander te bombarderen. (Gisteren was de oorlog in Libië begonnen, vandaar deze woordkeus.)
Na ruim 5km lopen kom ik in 21.30min het parc fermée binnen en ben op dit moment heel tevreden met mijzelf. Als ik vlak bij mijn fiets ben, zie ik net Ron weg gaan. Hij maakt een van de meest voorkomende beginnersfouten door direct op zijn fiets te springen, daar moet hij direct weer vanaf en lopen naar de rood-witte balk, daar mag je pas op je fiets springen. Van binnen moet ik wel lachen als ik Ron’s capriolen bekijk.

Het lachen vergaat mij echter snel als ik bij mijn fiets aankom. Wil mijn schoenen uittrekken en merk tot mijn schrik dat ik geen snelsluiters aan mijn veters heb zitten. (Heb deze schoenen drie kwartier geleden toch echt zelf aangetrokken!) Tot overmaat van ramp heb ik er zelfs, als zeer ervaren triatleet, een dubbele knoop in gelegd. En de dag ervoor mijn nagels geknipt…..
Voorovergebogen, na een loopinspanning, krijg ik mijn dubbele knoop er dus niet. Kan mijzelf wel voor mijn kop slaan met zo’n stommiteit. Alle trainingen voor Jan met de korte achternaam, weg een zo goed mogelijke klassering in je nieuwe leeftijdscategorie. Pischagrijnig.
Pas na minutenlang vloeken heb ik eindelijk mijn schoenen gewisseld. Zou eigenlijk het liefst direct naar huis willen maar vertrek voor 20km tijdrit met onderweg vijf 180 graden keerpunten om een pilon heen. Vond Krijn ook al niet leuk…..
Moeilijk om de motivatie weer op te pakken, maar na een aantal kilometer kom ik toch in een lekker ritme. De keerpunten ervaar ik persoonlijk als een prettige onderbreking, wat ook geldt voor een klimmetje over het viaduct boven de A1. Leuk afwisselend fietsrondje en het zonnetje doet de rest. Geen spijt van het tripak met korte broek waar velen in winteroutfit fietsen. Ik kan het grootste deel zelfs op het grote blad trappen en mijn warmte prima kwijt. Over dit onderdeel heel tevreden, ook gezien de tijd van het jaar. Tijd en gemiddelde onbekend doordat mijn tellertje regelmatig uitvalt. Het gaat niet vlekkeloos vandaag.

De wissel is dus weer een tranendal en na lang voorovergebogen te hebben gestaan, gaan mijn eerste 300 loopmeters in slakkengang. En dan een slak met lage rugpijn. Hierna vlot het wel weer en kom weer in een lekker ritme.
De laatste klap die ik te verwerken krijg, is een mij in de laatste 20 meter voorbijsprintende Léon. Mijn blik stond toch al niet op lachen en voor het eerst sinds jaren heb ik moeite om mijn sportieve tegenslag te verwerken en heb verder een slechte dag. Gelukkig is er slechts één persoon die ik een verwijt kan maken en dat ben ik gelukkig zelf.
De overigen hebben heel aardig gepresteerd waarbij met name de prestatie van Krijn opvallend genoeg mag worden, met slechts een minuutje achter René. Krijn was dus toch weer zo’n typische sportman die zich vantevoren indekt maar waarschijnlijk stiekem heel goed getraind heeft op het lopen. En Léon krijg ik nog wel.

Run-Bike-Run Winterberg, 21-22 mei 2011
Het volgende evenement is een run-bike-run in het Sauerland, ietsje onder Winterberg. Een parcours uitgezet rondom een Nederlandse camping als alternatief voor de eerder geplande Powerman in Frankenheim (8L-64F-16L), wat 800km verderop bleek te zijn vlak bij de Poolse grens.
Een collega van mij traint een team van adventure-racers en een van de teamleden heeft een eigen camping en heeft in de omgeving twee verschillende looproutes uitgepijld (eentje van 8km en eentje van 13km) en een fietsronde van 30km (zie foto onder). Met weinig fantasie is dit al rustig een hoogtestage te noemen, want er zitten flink wat hoogtemeters in. Het Powermanteam gaat zijn bivak op slaan en overnachten in tipi’s op camping Auenland, lnags het riviertje de Au. Gezien een van de loopprofielen zal het inderdaad wel pijnlijk worden.
Op zaterdag de 21e vertrekken we en gaan de fietsronde al een keer verkennen, op zondag wordt het dan een flinke trainingswedstrijd. De fam Fokkens gaat hier eveneens trainen voor Gèrardmer en de Lofjes lijkt dit ook leuk. Ook interesse?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Paginas Overzicht