We zijn hier echter niet om te lopen. De volgende dag start onze fietsvakantie, waarna we na 10 etappes weer hier in Siena eindigen. Bijna elke dag een andere ‘finish’plaats, bijna elke dag een verrassende slaapplek – waaronder oude historische en tot hotel omgebouwde villa’s – en elke dag een andere fietsomgeving ook al domineren de Toscaanse wijnstruiken en olijvenbomen.

Op onze eerste fietsdag staat er een route van 34,5km uitgetekend in ons goed gedocumenteerde roadbook. Meerdere bladzijden met topokaarten en route-aanwijzingen. Old skool, geen gps dus soms ook wel even zoeken. Als we de eerste strade bianchi gevonden hebben, zijn we zo’n vijf kilometer onderweg en hebben we de eerste hoogtemeters en terrasstop (capuchino) al achter de rug. Het is al lekker warm, de zweetdruppels stromen al van het Nederlandse lijf en ik raak al snel onder de indruk van de witte zandwegen met gravel. Niet slechts doordat deze sector een klim van 14% in zich heeft, maar ook door de grote hoeveelheid kleine kuilen en los liggend gravel gaat het niet alleen omhoog slechts 6 a 7 km/u, naar beneden is het door de gravel in de bochten behoorlijk link maar vooral de kuilen maken het een uitdaging. Parijs-Roubaix achtige toestanden. Komend jaar in maart ga ik met andere ogen kijken naar deze fraaie klassieker

Gelukkig kunnen we door de hybride fietsen behoorlijk van de omgeving genieten. Beetje een kruising tussen een sportieve stadsfiets, een randonneur en een mountainbike. Altijd A-merken,eerder tijdens een rondje Rhodos of Mallorca reden we bijvoorbeeld op Specialized of Cannondale fietsen, deze tour mochten we op Univega’s rijden, een van de illustere merken uit de begintijd van het mountainbiken toen echte bikers nog snorren hadden, zoals Gary Fisher en Tom Ritchey. En dus zijn onze bikes al voorzien van de meest moderne updates en dus voorzien van goede Shimano schijfremmen en 30 Deore-versnellingen. Die we hier beide veelvuldig nodig hebben, het gaat constant op en af. De enige vier vlakke meters zaten ’s avonds in onze badkamer.

Het is overigens niet slechts de streek van de Strade Bianchi, maar ook van l’Eroica. We komen dan ook af en toe fietsers tegen op oude stalen wielrenfietsen en in souvenirshops wordt er regelmatig een wollen fietsshirt te koop aangeboden. Deze bijzondere GranFondo is volledig uitgepijld en kun je ook zelfstandig helemaal fietsen. Helaas voor ons biedt dat de ‘parcoursbouwers’ nog meer keus uit nog meer onverharde sectoren. Gelukkig voor ons biedt dat een nog grotere keur aan meesterlijke panorama’s wat ons regelmatig een pauzemomentje geeft.

Mooiste moment. De derde etappe net buiten Florence. Een flinke klim naar een bergdorp waar we later een fabelachtig uitzicht zullen krijgen over de prachtige vallei. Het enige uitzicht dat ik deze dag heb, is de achterkant van Carin. Zweetdruppels, ja echt, op haar schouders. De bovenbenen malen gestaag heen en weer, die van mij pompen meer. Zwoegen.
In eerdere fietsvakanties verdiende zij al de bijnaam Qaatje Quintana (toen zij mij bergop in de laatste 10 meter plots voorbij demarreerde) en Kaatje Kittel (toen zij mij op een vlakke weg vlak voor het plaatsnaambordje reglementair in een sprint klopte. Vanaf deze dag verdient zij de nieuwe bijnaam Caatje van Vleuten, want op deze Toscaanse heuvel stond er geen maat op haar klimwerk. Mijn slechte dagen worden genadeloos afgestraft!

Deze fietsvakantie in het gebied van de Chiantiwijn hebben wij gewoon geboekt bij TUI Zeewolde, die sinds kort het pakket voor actieve vakanties van Eigen-Wijze-Reizen in het assortiment heeft. De fietsvakanties blinken uit in superverzorgde trips, waarbij het ontbijtbuffet niet ongenoemd mag blijven, want veelal voorzien in regionale versnaperingen. Wit brood met pindakaas is ook goed, maar Toscaanse truffel smaakt net even wat anders op vakantie.

Onze fietsvakantie was ook best inpasbaar als voorbereiding op bijv. de (halve) Challenge Almere. De meeste onderkomens bezaten een zwembad, waarin het na van het zadel afgestapt te zijn prima vertoeven was. En de uitzichten over de badrand waren totaal anders dan die van het Baken. En mocht je partner niet zo sportief zijn: wij waren een echte uitzondering, nagenoeg iedere vakantiefietser die we tegen kwamen had een E-bike onder de kont.

Dit was het eerste deel in de serie Vakantiepret, waarvan er hopelijk nog veel volgen. Ook jij zal in deze zomermaanden toch wel een noemenswaardige zwem-, fiets-, loop- of triathlonactiviteit beleefd hebben die je wil delen met de andere (oud-) TVZ’ers? Zodat zij voor volgend jaar leuke ideeën kunnen opdoen bij het opstellen van de vakantieplannen. Stuur je inzending op naar mailbox tvz-nieuws@outlook.com
Als je slechts hebt liggen luieren op het strand, dan veel leesplezier toegewenst.